Een vluchtige blik op het dienstrooster, maakt duidelijk met wie je vandaag werkt. Je humeur daalt onmiddellijk en weet al hoe vermoeid je uit deze dienst gaat komen. Je irriteert je mateloos aan die ene collega, die zich altijd overal “met een jantje-van-leiden” vanaf maakt. En jij je vervolgens drie slagen in de rondte moet werken om alles op tijd en goed af te krijgen. Terwijl je hoofd je tot kalmte maant, maakt je lijf zich al op voor wat komen gaat. Onmerkbaar is je hart sneller gaan slaan en je ademhaling oppervlakkig geworden. Kop op, diep inademen, schouders eronder en er maar weer voor gaan.
Bovenstaande of een vergelijkbare situatie is ongetwijfeld herkenbaar voor je. Allemaal ergeren we ons aan bepaald gedrag van anderen. En we begrijpen maar niet, dat die ander nog steeds niet inziet hoe irritant die doet. Eigenlijk weet je wel dat feedback geven kan helpen, of zelf anders reageren. Dat blijkt echter in de praktijk nog niet gemakkelijk, zo heb je gemerkt. Wat helpt dan wel alvast?
Veranderen begint naar mijn idee bij jezelf. Bedenk dat iedereen met gedrag (in principe) altijd een positieve intentie heeft; jij en die ander ook! Dat haalt de scherpe kantjes van het oordeel, dat we vaak hebben, af. Vraag je dan eens af wat maakt, dat juist dit gedrag jou zo stoort. Wat zegt dit over jou? En kijk eens naar wat er mogelijk achter dat gedrag zit. Dit kan heel mooi aan de hand de kernkwaliteiten van Daniel Ofman.
Laten we bovenstaand gedrag eens als “gemakzuchtig” typeren. Volgens het principe van Ofman is dit “te veel” van het goede. Het is de ander zijn valkuil en tevens jou allergie. Onder een valkuil ligt iets goeds, namelijk een kernkwaliteit. Iemand die “gemakzuchtig” is, kan naar verwachting goed “relativeren”. De uitdaging voor deze collega ligt mogelijk in meer “toegewijd” zijn, het positief tegenovergestelde van “gemakzuchtig“. Dat verkleint de kans dat deze in de valkuil schiet. En laat dat naar alle waarschijnlijkheid, nou nét jouw kernkwaliteit zijn ”toegewijd”. Als jij daar echter in doorschiet, bijvoorbeeld onder stress, kom jij in jouw valkuil, wat heel goed door jou collega als “fanatiek” bestempeld kan worden. Dat is daarmee diens allergie. Door “relativeren” (je uitdaging), schiet jij naar verwachting minder snel in je valkuil van “fanatiek” zijn. Zo is de cirkel rond; juist van het gedrag waar jij je het meest aan ergert, kun je het meeste leren. Die ander heeft een kwaliteit, waar jij wel wat meer van kunt gebruiken. En dat geldt andersom ook.
Dit is doorgaans een enorme eyeopener voor de deelnemers aan mijn workshop of teambuilding over kwaliteiten en samenwerking. Er is een prachtige basis voor verbetering van de samenwerking gelegd. Hiermee wordt feedback geven, of zelf ander gedrag gaan vertonen aantrekkelijker, omdat je beter begrijpt wat er aan de hand is. Ook als dit perspectief niet nieuw is, geeft het hiermee aan de slag gaan, zoveel ruimte en mogelijkheden om beter en plezieriger met elkaar te werken; echt van elkaars kwaliteiten te gaan profiteren. Geweldig inspirerend!
Ben je benieuwd geworden naar de ervaringen van teams die eerder hebben deelgenomen? Lees hier het enthousiaste artikel dat iemand in het personeelsblad van de organisatie schreef.